india n2014

Ik was niet van plan om een blog te schrijven. Maar ik heb zoveel meegemaakt voor mijn gevoel, en mijn geheugen is soms een beetje overladen. En deze herrineringen wil ik zeker bij blijven. Dit is nu de 2de keer dat ik naar india/rishikesh ga. Mijn eerste dag in india ben ik meteen naar east west gegaan, het restaurant van naveem en prem, waar ik intussen goede vrienden mee ben geworden en van iedereen die daar verblijft zoals Grish( manager)en Arouch, Naveen, Simone ( Naveens vriendin), baba tuktuk, monoj, monica, prem, ravi. Sohan, en Pancas ( de eigenaar van het gebouw en de eigenaar van het hotel gangotri waar ik in verbleef) en niet te vergeten potu ( east west hond).
Ik heb ook veel reizigers ontmoet en vrienden gemaakt, veel spanolen en israeliers en russen reisden in rishiskesh. Ik ben soort van vrijwillig rishikesh guide geworden. Omdat ik het gebied goed ken en omdat ik veel met de east west gang heb rond gereist.
De eerste keer dat ik in india was, was ik al aardig goed vrienden met iedereen van east west geworden. Maar nu ik terrug ben ken ik ze nog veel beter. En Arouch, die geen enkele buitenlandse vriend heeft, kwam op een avond naar me toe en hij zei, “jors ik heb geen enkele buitenlandse vriend, maar nu heb ik een hele goede”. Ik voelde me heel vereerd.
Ik ben begonnen met handlezen, ik ben naar padries gegaan, de vriend van naveen. En hij heeft mij een les gegeven en een boek over handlezen, hij moest later naar bombay. Dus ik moest wachten met meer lessen, maar ik heb veel geoefent en de boek veel gelezen, en nu kan ik min of meer aardig hand lezen. Later na een maand toen hij weer terug was heb ik weer een paar lessen genomen, maar vaak praten we meer over daagelijks leven, padries is een wijze man.
Mijn 2 de interresant ding was, dat ik als extra in een duitse hollywood heb gespeelt. Het was voor 2 dagen. We moesten in een group mediteren met een guru, en ook met de guru een mantra zingen.
Het casting bureau vroeg of east west voor buitenlanders kon zorgen voor de film, en ik heb toen in rishikesh/laxmanjuhla rond gelopen met baba tuktuk om mensen aan te spreken.
Elke avond na de shoot kwam de camera group in east west voor feesten. Het waren leuke avonden.
Het is ook in india winter in december, en ik heb geen enkele keer een korte broek aan gehad. De zon schijnt wel elke dag en het regent zelden, het is een lekkere winter.
En er is ook een strand aan de ganges, en het east west gebouw is heel hoog met 5 verdiepingen, en vaak zitten we op het dak te chillen te lezen en arouch en naveen hebben mij daar leren vliegeren, india style. Sinds dien heb ik heel vaak op het dak gevliegert, soms dat verliezen we een vlieger omdat we doen “kite fighting”. Het idee is dat je elkaars lijn moet proberen te breken, en ik verlies vaak. Soms dan kan je je vlieger nog oppikken maar soms land die in de bomen en soms pakken kinderen hem. Maar gelukkig kost een vlieger maar 30 cent ;)
ik ga elke dag voor ontbijt rond 11 uur of 12 uur naar de markt en drink daar een verse sinaasappelsap, en dan ga ik naar een german bakery voor een stuk spinazie taart, heel lekker en gezond. Ik ben namelijk een beetje gek geworden van al die masala kruiden. In india koken ze heel lekker, maar altijd met masala kruiden, en altijd zapatie en dal. Dal is lentils, en het is net soep, en ik eet graag vast voedsel.
In east west waar zoals je kan raden ik veel ben, is er veel feesjes en chillum en muziek, omdat het winter is en east west een dicht restaurant is en de andere restauranten zijn open komen veel mensen hier, en genieten van de verwarming.
Kerst en nieuw jaar was super rustig, we hebben een shanti kerst gehad, geen groot feest of groot dinner, maar wel veel gezelligheid.
Ik probeer ook elke dag een rondje te lopen naar het strand, waar ik de honden en de koeien eten geef. Er is een group honden (6) op het strand, en weten dat ik voor ze kom, en zelfs als ik gewoon voor relax en meditatie kom, komen ze elke keer bij me zitten.
Rishikesh ligt aan de rand van een nationaal park, en we hebben een paar keer super coole trips gemaakt naar tempels, en iedereen ken me nu zo'n beetje in rishikesh, en ik moet altijd lache om de meeste van ze, altijd als we op een trip gaan gebeurt er altijd iets grappigs omdat veel indiers zijn niet echt practisch en er gebeurt altijd wel iets zoals, iemand die door water rijd en niet nadenkt dat het misschien iets te diep is voor een scooter. Dat ze niet echt praktisch zijn is het meeste te zien in het verkeer. Iedereen probeert elke metere een elke seconde te pakken, maar ze begrijpen niet dat als je een paar seconden/minuten wacht dat je veel meer tijd win. Ik geniet altijd van die mensen die blindelings dingen doen en er niet van leren ;).
Zelf ben ik een beetje aan het kijken voor kansen om te werken, in april ga ik naar australie toen om een jaar te werken, maar ik heb al hier in india met mensen gesproken voor meer werk, zo heb ik al een contact om een trekking guide te worden, deze man is al een hele goede guide, en ik ben al een paar keer met hem mee geweest. We hebben al een plan gemaakt zodat ik goed kan beginnen, maar dit is pas na australie en misschien een beetje voordat ik naar australie ga. Ik dacht eerst dat ik wilde raften, maar trekking guide ga ik veel leuker vinden en ik heb een betere kans in dit.

Het meeste interresant vind ik toch wel de gesprekken met mensen die ik heb gehad, rishikesh is heel spiritueel, en ik heb veel geopserveert met handlezen en met het ontmoeten van mensen.
Wat ik geleerdt heb voor mijzelf over leven is dat het is niet moeilijk om een goed leven te hebben, we maken het ons zelf moeilijk, en als je in karma gelooft, is dit alles wat je nodig hebt. Goede karma maakt goed leven, de dingen die een goed leven maakt komen van zelf dan.
Er zijn ook een boel mensen die komen hier voor een spirituele trip, ze doen al die dingen zoals yoga, meditatie en lichaam reiniging, maar ze doen dit alleen zodat ze dit kunnen afvinken van hun lijst, en ze begrijpen het idee van het spirituele niet echt.
Maar er komen ook veel mensen die echt problemen hebben met hun zelf, en die mensen werken en
doen hun best om het wel te begrijpen.
Ik heb een paar reizigers ontmoet waar ik een goede band me heb, zo was er een spaanse (Arron) kerel, die in dezelfde hotel verbleef, en elke avond zaten we bij elkaar een praten en ook een chillum.
Zo had ik dit regelmatig dat ik in mijn kamer zat, en dat er iemand op mijn kamer deur klopte voor gezelligheid.
Zo was er ook een russiche (Victoria) en die was een beetje in de knoop met haar zelf, maar ze was heel vriendelijk en open, en ze wist dat ze niet echt emotioneel was vanwege haar afkomst maar ze werkte eraan, en ook met haar heb ik veel interresante gesprekken gehad.
India is een heel apart mooi land, ik raad iedereen aan om er zeker naar toe te gaan.